PODKŁADY PODŁOGOWE
Podkłady podłogowe są jedną z najważniejszych warstw. Ich zadaniem jest przenoszenie na konstrukcję budynku wszystkich obciążeń działających na nawierzchnię podłogi. Podkład musi być zatem wytrzymały, równy i dobrze wypoziomowany. Od dokładności wykonania podkładu zależy trwałość i estetyka posadzki.
Spośród wielu rodzajów obecnie najbardziej rozpowszechnione, a co za tym idzie najczęściej spotykane są podkłady monolityczne, wykonywane na budowie w procesie mokrym na bazie spoiwa cementowego. W dalszej części opisu zajmiemy się właśnie nimi.
PODKŁADY CEMENTOWE
Pod posadzki drewniane klejone wykonuje się podkłady pływające na szczelnie ułożonej i wywiniętej na ściany folii polietylenowej grubości 0,2 mm przykrywającej materiał izolacji przeciw dźwiękowej lub termicznej i uszczelnionej taśmą samoprzylepną. Grubość takiego podkładu nie powinna być mniejsza niż 35 mm.
Rozmieszczenie dylatacji
Podkład pływający powinien być oddzielony od wszystkich pionowych elementów budynku paskiem izolacyjnym. Ponadto należy wykonać szczeliny dylatacyjne:
- w miejscach dylatacji konstrukcji budynku;
- oddzielające fragmenty podłogi o różnych wymiarach;
- w miejscach styku podłóg o różnej konstrukcji;
przeciwskurczowe, dzielące powierzchnię podkładu na pola 6 x 6 metrów.
Równość podkładu
Powierzchnia podkładu powinna być zatarta na gładko o drobnej chropowatości. Nie mogą występować oznaki łuszczenia się lub piaskowania, świadczące o braku właściwej pielęgnacji podczas wiązania i twardnienia. Ta wada skutkuje tym, że przyklejone elementy drewniane odspajają się wraz z warstewką zaprawy. Niedopuszczalne są zabrudzenia powierzchni bitumami, farbami i innymi środkami antyadhezyjnymi.
Równość podkładu sprawdza się za pomocą dwumetrowej łaty, przykładając ją w dowolnych miejscach i kierunkach. Odchylenia stanowiące prześwity między łatą a podkładem należy mierzyć z dokładnością do 1 mm. Powierzchnia podkładów cementowych nie powinna wykazywać prześwitów większych niż 5 mm.
Odchylenie powierzchni podkładu od płaszczyzny poziomej nie powinna przekraczać
2 mm na długości 1 metra i 5 mm na całej długości lub szerokości pomieszczenia.
Wytrzymałość podkładu cementowego
Wytrzymałość minimalna na ściskanie powinna wynosić 12 MPa, a wytrzymałość na zginanie 3 MPa. Wartości te są wyrażane w N/mm2. Podkłady wykonywane ze specjalnych zapraw np. modyfikowanych polimerami wykazują znacznie wyższe wytrzymałości na ściskanie, nawet przekraczające 30 MPa.
Do badania wytrzymałości na budowie stosuje się metodę sklerometryczną przy pomocy młotka Schmidta – ściskanie, a za pomocą urządzenia Pressomess – zginanie (ścinanie).
Orientacyjne badanie wytrzymałości podkładu polega na próbie zarysowania powierzchni specjalnym stalowym rysikiem (rylcem). Przy użyciu stalowego szablonu dokonuje się szereg równoległych linii w odstępach 5 – 10 mm, w dwóch prostopadłych do siebie kierunkach.
w podkładzie mocnym skutkiem zarysowań będzie jedynie zmiana barwy;
w pokładzie powierzchniowo słabym będą widoczne wgłębienia;
jeśli na przecinających się liniach naroża się wykruszają, a rysy są głębokie, to taki podkład jest za słaby i nie nadaje się do układania na nim podłogi.
Wilgotność podkładu
Świeżo wykonany podkład należy pielęgnować (nawilżać) przez 10 dni w celu zapewnienia prawidłowego wiązania zaprawy cementowej. Jest to bardzo ważny warunek, często lekceważony.
Jeżeli podkład za szybko wyschnie, to dojdzie do przerwania procesu hydratacji cementu w zaprawie. Warstwa powierzchniowa będzie miała zbyt małą wytrzymałość, a przyklejony materiał posadzki będzie się odspajał wraz z cienką warstwą podkładu.
Przed rozpoczęciem robót podłogowych podkład musi być suchy. Dopuszczalna wilgotność podkładu cementowego wynosi do 2 % przy badaniu hydromatem CM (metoda chemiczna), podkłady grzewcze (ogrzewanie podłogowe) do 1,8 %. Podkłady z większą wilgotnością mogą być przyczyną destrukcji podłóg drewnianych.
Podsumowanie
W opisie ujęto tylko najważniejsze i tylko takie cechy podkładów cementowych, które muszą być zachowane przy instalacji podłóg drewnianych. Świadomie pominięto tak ważne parametry, jak choćby akustyka, opór cieplny, odporność na ścieranie i wiele innych. Nie wiążą się one bezpośrednio z zagadnieniem, którym była przydatność podkładu cementowego do instalacji podłogi drewnianej metodą klejenia.
Jerzy Pawłowski
Rzeczoznawca SIT PMB FSN-T NOT
Podkłady podłogowe są jedną z najważniejszych warstw. Ich zadaniem jest przenoszenie na konstrukcję budynku wszystkich obciążeń działających na nawierzchnię podłogi. Podkład musi być zatem wytrzymały, równy i dobrze wypoziomowany. Od dokładności wykonania podkładu zależy trwałość i estetyka posadzki.
Spośród wielu rodzajów obecnie najbardziej rozpowszechnione, a co za tym idzie najczęściej spotykane są podkłady monolityczne, wykonywane na budowie w procesie mokrym na bazie spoiwa cementowego. W dalszej części opisu zajmiemy się właśnie nimi.
PODKŁADY CEMENTOWE
Pod posadzki drewniane klejone wykonuje się podkłady pływające na szczelnie ułożonej i wywiniętej na ściany folii polietylenowej grubości 0,2 mm przykrywającej materiał izolacji przeciw dźwiękowej lub termicznej i uszczelnionej taśmą samoprzylepną. Grubość takiego podkładu nie powinna być mniejsza niż 35 mm.
Rozmieszczenie dylatacji
Podkład pływający powinien być oddzielony od wszystkich pionowych elementów budynku paskiem izolacyjnym. Ponadto należy wykonać szczeliny dylatacyjne:
- w miejscach dylatacji konstrukcji budynku;
- oddzielające fragmenty podłogi o różnych wymiarach;
- w miejscach styku podłóg o różnej konstrukcji;
przeciwskurczowe, dzielące powierzchnię podkładu na pola 6 x 6 metrów.
Równość podkładu
Powierzchnia podkładu powinna być zatarta na gładko o drobnej chropowatości. Nie mogą występować oznaki łuszczenia się lub piaskowania, świadczące o braku właściwej pielęgnacji podczas wiązania i twardnienia. Ta wada skutkuje tym, że przyklejone elementy drewniane odspajają się wraz z warstewką zaprawy. Niedopuszczalne są zabrudzenia powierzchni bitumami, farbami i innymi środkami antyadhezyjnymi.
Równość podkładu sprawdza się za pomocą dwumetrowej łaty, przykładając ją w dowolnych miejscach i kierunkach. Odchylenia stanowiące prześwity między łatą a podkładem należy mierzyć z dokładnością do 1 mm. Powierzchnia podkładów cementowych nie powinna wykazywać prześwitów większych niż 5 mm.
Odchylenie powierzchni podkładu od płaszczyzny poziomej nie powinna przekraczać
2 mm na długości 1 metra i 5 mm na całej długości lub szerokości pomieszczenia.
Wytrzymałość podkładu cementowego
Wytrzymałość minimalna na ściskanie powinna wynosić 12 MPa, a wytrzymałość na zginanie 3 MPa. Wartości te są wyrażane w N/mm2. Podkłady wykonywane ze specjalnych zapraw np. modyfikowanych polimerami wykazują znacznie wyższe wytrzymałości na ściskanie, nawet przekraczające 30 MPa.
Do badania wytrzymałości na budowie stosuje się metodę sklerometryczną przy pomocy młotka Schmidta – ściskanie, a za pomocą urządzenia Pressomess – zginanie (ścinanie).
Orientacyjne badanie wytrzymałości podkładu polega na próbie zarysowania powierzchni specjalnym stalowym rysikiem (rylcem). Przy użyciu stalowego szablonu dokonuje się szereg równoległych linii w odstępach 5 – 10 mm, w dwóch prostopadłych do siebie kierunkach.
w podkładzie mocnym skutkiem zarysowań będzie jedynie zmiana barwy;
w pokładzie powierzchniowo słabym będą widoczne wgłębienia;
jeśli na przecinających się liniach naroża się wykruszają, a rysy są głębokie, to taki podkład jest za słaby i nie nadaje się do układania na nim podłogi.
Wilgotność podkładu
Świeżo wykonany podkład należy pielęgnować (nawilżać) przez 10 dni w celu zapewnienia prawidłowego wiązania zaprawy cementowej. Jest to bardzo ważny warunek, często lekceważony.
Jeżeli podkład za szybko wyschnie, to dojdzie do przerwania procesu hydratacji cementu w zaprawie. Warstwa powierzchniowa będzie miała zbyt małą wytrzymałość, a przyklejony materiał posadzki będzie się odspajał wraz z cienką warstwą podkładu.
Przed rozpoczęciem robót podłogowych podkład musi być suchy. Dopuszczalna wilgotność podkładu cementowego wynosi do 2 % przy badaniu hydromatem CM (metoda chemiczna), podkłady grzewcze (ogrzewanie podłogowe) do 1,8 %. Podkłady z większą wilgotnością mogą być przyczyną destrukcji podłóg drewnianych.
Podsumowanie
W opisie ujęto tylko najważniejsze i tylko takie cechy podkładów cementowych, które muszą być zachowane przy instalacji podłóg drewnianych. Świadomie pominięto tak ważne parametry, jak choćby akustyka, opór cieplny, odporność na ścieranie i wiele innych. Nie wiążą się one bezpośrednio z zagadnieniem, którym była przydatność podkładu cementowego do instalacji podłogi drewnianej metodą klejenia.
Jerzy Pawłowski
Rzeczoznawca SIT PMB FSN-T NOT
Wykonanie: Aginus